گوسفند از جمله نشخوارکنندگان مفیدی است که به جرات می توان گفت تمام قسمت های بدنش قابل استفاده است
گوسفند از جمله نشخوارکنندگان مفیدی است که به جرات می توان گفت تمام قسمت های بدنش قابل استفاده است.این حیوان امروزه محصولات زیادی را تولید می کند ولی متاسفانه به تغذیه اش آن گونه که باید وشاید توجه نمی شود.گوسفند معده چهار قسمتی دارد واز این رو قادر است بی ارزش ترین مواد را نیز مورد استفاده قرار دهد وبه محصولاتی همچون شیر وگوشت وپشم و... تبدیل کند.کافی است گوسفند را به حال خود در بیابانی بدون هیچ گونه علوفه رها کنید.خواهید دید که این حیوان مواد خوراکی مورد نیازش را از بیابانی تنک وبی علوفه به دست خواهد آورد.ولی آنچه امروزه در ایران دیده می شود آن است که به تغذیه این دام مفید توجه نمی شود.به دلیل این که گوسفند نشخوارکننده ای بومی است وصنعتی نشده است بیشتر سیستم گوسفند داری سنتی در ایران رایج است وگوسفند را بیشتر باید در روستاها دید.در روستاها هم که هیچ توجهی به تغذیه این دام نمی شود.نه تنها تغذیه که حتی به جایگاه این حیوان هم توجه نمی شود.شما کافی است سری به آغل نگهداری این حیوان بزنید.هوا در آغل چنان کم وتهویه کم وخفه است که به حق نفس کشیدن مشکل است وبه محض این که از آغل بیرون می آئید اختلاف هوا را حس می کنید.حال شما چگونه انتظار دارید که این حیوان در این فضای بدون تهویه وخفه بتواند تولید خوبی داشته باشد؟پس موضوع ومشکل صنعت گوسفند داری در ایران تنها تغذیه نیست.تغذیه وسیستم نگهداری گوسفند در ایران هیچ فرقی با ۲۰۰ یا ۳۰۰ سال پیش نکرده است.در مورد تغذیه چیزی به اسم کنسانتره یا استفاده نمی شود یا این که به مقدار خیلی کم.درصورتی که گوسفند نیز همچون گاو شیری که بسیار به آن اهمیت می دهیم یک نشخوارکننده است ونیاز به کنسانتره دارد.میش تازه زائی که ما به تغذیه آن توجه زیادی نمی کنیم نیاز شدیدی به کنسانتره دارد.گوسفند در اوج شیردهی خود نیاز به کنسانتره دارد واین در حالی است که نمی تواند به آن اندازه علوفه خشبی بخورد که نیازهایش برطرف شود.دراین صورت سیستم بدنی حیوان چاره ای ندارد جز این که بافت بدنی را آب کند وبسوزاند ودر این صورت است که میش شیرده لاغر می شود.اگر کنسانتره به موقع داده شود هیچ کجا این مشکل ایجاد نمی آید.پس به تغذیه این دام مفید توجه بیشتری معطوف دارید.