عامل بیماری تب برفکی

عامل بیماری تب برفکی ویروس پالش پذیری است از دسته پیکورناویروس ها که در سال 1897 توسط دو دانشمند آلمانی به نام های لوفار و فروش کشف گردی

عامل بیماری تب برفکی ویروس پالش پذیری است از دسته پیکورناویروس ها که در سال 1897 توسط دو دانشمند آلمانی به نام های لوفار و فروش کشف گردید.اینویروس در برابر گرما و خشکی مقاومت چندانی ندارد.ولی در سرما و انجماد مدت ها می تواند خاصیت بیماریزایی خود را حفظ کند.چنانچه ویروس تب برفکی به وسیله نسوج اپی تلیال و ضایعات بافتی و ترشحات تاولی پوشیده و محافظت شده باشد،قادر است در شرایط آب و هوایی خشک نیز مدت ها زنده بماند.ویروس های محافظت شده و پوششدار هرگاه بر سطح زمین و یا روی علوفه و مواد غذایی دام قرار گیرند،به راحتی همراه جریان باد و یا ضمن حمل خوراک دامها قادر خواهند بود از نقطه ای به نقطه دیگر منتقل شوند و در چنین حالتی توان بیماریزایی خود را حفظ نموده،دام های سالم مناطق را نیز آلوده خواهند کرد.
ویروس تب برفکی در برابر محلول عادی سوبلیمه و کرزل مقاوم است،و در بسیاری از مواقع که پوششی از مواد مترشحه زخم ها و تاولها،ویروس را احاطه کرده باشند،مقاومتی بیش از معمول در برابر گندزداهای عادی از خود بروز می دهد.سود سوزآور دودرصد،پس از حل کردن پوشش مواد خارجی اطراف ویروس قادر به نابودی آن خواهد بود.به طور کلی برای حل کردن مواد آلومینی و لیپیدی پوشش ویروس ها،محلول های اسیدی بهتر از قلیلیی ها عمل می کنند.در عین حال ویروس تب برفکی نسبت به اتر،کلروفرم و الکل مقاوم است و در عمل برای ضدعفونی اشیا و لوازم آلوده بهتر است از گاز اتیلن اکساید و یا بخار فرمل استفاده شود.